Starting over?

Zaczynam od zera. Choć teraz już wiem czego się spodziewać. No i nie będzie tyle dramaturgii co przez ostatni rok, a przynajmniej taką mam nadzieję.
Nie dałam rady, przerosło mnie to, ale nie żałuję bo jednak od dawna czułam, że to nie dla mnie.
Tak więc ponownie jestem studentką pierwszego roku. Teraz pójdzie lepiej, łatwiej. Chyba....

Drink up baby, look at the stars.

Kiedyś pisałam o wiele więcej. Cóż dużo się działo, dużo się zmieniało, ja się zmieniałam. Teraz utknęłam.
Wiecie jak to jest. Nic się nie dzieje, wiec wyczekujesz okazji, szansy od losu. Siedzisz, patrzysz w drzwi i mówisz za chwile nastąpi przełom, wszystko ruszy, coś nowego się zacznie i będzie fajnie będzie super, bedzie lepiej niz kiedykolwiek.
I tak tkwisz, jak ryba w sieci. Utknąłeś w pętli i nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy, a możne zdajesz, tylko nie masz odwagi zęby się przyznać.
Cóż ja się przyznaje Przestałam żyć, powróciłam do egzystencji. Nie znoszę tego, ale czuję się tak otępiała, że nie mogę się ruszyć.

Ludzie niszczą się nawzajem psychicznie, i zaczynam sądzić, że to najlepsza w tym świecie rozrywka..... Jednocześnie zależy ci i masz to gdzieś. I zastanawiasz się czy cokolwiek jest czegoś warte. bo przecież wszyscy skończymy w tej samej ziemi pełnej robaków, bez różnicy czy ktoś był kasjerem czy dyrektorem.