no cóż pierwsza notka

Na początek wypadałoby napisać dlaczego ten blog powstał. Hmmm wydaje mi sie ze głownie dlatego żebym mogła sie w jakiś sposób wyżalić, wykrzyczeć, powiedzieć to co chce ale ludziom którzy mnie nie znaja, ktorych ja nie znam. No i przede wszystkim nigdy nie spotkam i nie zobacze.

Czasami naprawde jest mi trudno. Budze sie z obawą czy czasami ktos dzisiaj nie powie mi czegos przykrego lub spojrzy krzywo. I tu nie chodzi o to, że jestem jakimś wyśmiewanym kujonem rodem z typowych amerykańskich komedyjek. To na pewno nie. Ale jestem dosyć cicha, nie bardzo umiem rozmawiać z ludzmi bo i nie bardzo wiem o czym. A o niektórych rzeczach się cieżko rozmawia. Niektóre słowa nie chca przejsc przez gardlo.
....
........
Chodzi o to ze mam tiki. I czasem jest mi z tym fatalnie. Bo generalnie nie zastanawiam sie co ludzie pomyślą kiedy zrobię coś głupiego itp. Ale czasem zastanawiam się jak zareagowaliby gdyby wiedzieli? A może już wiedzą ale nic nie mówią? Jesli tak to dobrze bo mogła bym zareagowac na dwa sposoby:
a) wyprzeć sie i obrazić
b) przyznac sie zwierzyc co rowna sie z placzem
Bo nie wiem czemu ale nie umiem o tym mówić bez rozpłakania się. Ba! ja nie umiem o tym myśleć bez rozpłakania sie. Nawet teraz piszac o tym juz mam łzy w oczach.

Wiec na razie chyba skończę póki jeszcze się w miarę trzymam. Ok wciaz nie wierzę ze to tak upubliczniam. No co prawda robie to anonimowo ale jednak. Ale jeszcze wróce w chwili smutku by mi ulżyło.
Chociaż w sumie kto by tam chciał czytać jakieś bzdury o samotnej  dziewczynie która nie umie normalnie żyć w społeczeństwie??