Wybaczyć nie znaczy zapomnieć...

 W pewnym sensie jest to część dalsza poprzedniego posta, także jeżeli ktoś nie czytał to zapraszam



A więc niby jest ok ale pewien niesmak pozostał. Dobra każdy robi błędy, takie życie. Tylko ona przez ten błąd straciła sporą część zaufania jakim ją darzyłam. Nie jest tak jak było i szybko nie będzie. Czy jej wybaczyłam? Jestem w trakcie.

 I to daje mi do myślenia nad zjawiskiem wybaczania. Już wcześniej uważałam, że wybaczyć nie znaczy zapomnieć ale dopiero teraz mogę to oprzeć na osobistych doświadczeniach.

"Prosić o wybaczenie jest bardzo łatwo, wybaczanie przychodzi znacznie trudniej i mało jest osób ustawiających się w kolejce, gotowych wybaczyć."

Czym tak właściwie jest wybaczenie? To w pewnym sensie darowanie winy. To przyjęcie przeprosin i zaprzestanie złości. Przynosi ulgę. Lecz nie tym, którzy zawinili a tym, którzy przebaczyli.
Sprawia, że przestajemy się zadręczać tym co się stało i zostawiamy to za sobą. Uwalniamy się. Trzymanie złości w sobie oraz innych negatywnych emocji przez dłuższy czas szkodzi nam. Dlatego uważam że warto wybaczać, o ile to oczywiście możliwe. Zdaję sobie bowiem sprawę z tego iż nie wszyscy tego chcą i są do tego zdolni. To nie jest łatwe. Najgorzej gdy cios pada od osoby najbliższej, bo w najśmielszych snach się tego nie spodziewamy, jak w moim przypadku.

Dlaczego postanowiłam jej przebaczyć? Bo jestem w stanie zrozumieć, że popełniła błąd. Bo wiem, że nie robi takich rzeczy. Wiem że sporo winy jest po jego stronie bo ma niewyparzony język i w sposób przedziwny działa na ludzi. Bo jednak cenię naszą przyjaźń tak bardzo, że jestem w stanie to zrobić, mimo że będzie ciężko.
Wybaczę jej ponieważ jest dla mnie ważną osobą, która jest przy mnie. Należy do tego niezbyt dużego grona osób, od których nie usłyszałam złośliwości na temat moich tików.
Jest moją najlepszą przyjaciółką więc jej wybaczę.


Ludzie mówili mi i pisali, że im ciężko byłoby na moim miejscu wybaczyć. Że jeśli już byłoby to ogromnie trudne. Decyzja nie była łatwa ale jednak.

A czy was ktoś zranił tak bardzo, że nie byliście w stanie wybaczyć? Czy może jednak byliście łaskawi?